Detaylı Açıklama

ÇEKİLMEMİŞ FOTOĞRAFLAR / PHOTOGRAPHS NOT TAKEN RAMALLAH, FİLİSTİN, ARALIK 2018 / RAMALLAH, PALESTINE, DECEMBER 2018  SITAV / SÎTAV VESİKALIK / PORTRAIT YASAK / THE BAN *Film ekibinin katılımıyla / With the participation of the film crew Çekilmemiş Fotoğraflar / Photographs Not Take - Hanneriina Moisseinen Çekilmemiş Fotoğraflar, Finlandiya’nın ilk profesyonel kadın fotoğrafçılarından Julia Widgrén’in (1842-1917) hikâyesini annesi ve anneannesini işleyerek üç nesil üzerinden anlatan bir animasyon. Gayrimeşru olduğu için toplumda hakları olmadan büyüyen Widgrén ve ailesindeki kadınların hikâyesi, kadın haklarının Finlandiya’daki tarihine de ışık tutuyor. Aynı zamanda bu öncü fotoğrafçı üzerinden tarihin gizli kalan utanç, güç ilişkileri ve güvencesizlik gibi yanlarını da kişisel bir anlatımla gözler önüne sürüyor. Grafik roman sanatçısı ve animatör Hanneriina Moisseinen’in imzasını taşıyan film, Julia Widgrén’e odaklanan bir serginin parçası olarak üretilmesinin ardından birçok animasyon festivalinde izleyiciyle buluştu. Photographs Not Taken is an animated film that tells the story of Julia Widgrén (1842-1917), one of Finland's first professional female photographers, through three generations, focusing on her mother and grandmother. Widgrén and the women in her family grew up without rights in society because they were illegitimate, and their story sheds light on the history of women's rights in Finland. At the same time, through this pioneering photographer, it reveals the hidden aspects of history, such as shame, power relations, and insecurity, through a personal narrative. Created by graphic novel artist and animator Hanneriina Moisseinen, the film was produced as part of an exhibition focusing on Julia Widgrén, and has since been screened at numerous animation festivals. — — — — — — Ramallah, Filistin, Aralık 2018 / Ramallah, Palestine, December 2018 - Juliette Le Monnyer Kısa belgesel Ramallah, Filistin, Aralık 2018, Batı Şeria’daki Ramallah’da Filistinliler ve toprağı yasadışı işgal eden İsrailli askerler arasındaki gerginliğe odaklanan 10 dakikalık tek bir plandan oluşuyor. İlk kısa belgeseline Ramallah, Filistin, Aralık 2018 ile imza atan  Belçikalı yönetmen Juliette Le Monnyer, bu tek planda kurguyu çekim esnasında yapıyor.  Kamerasını olaylara şahit olan bir tanık gibi gerginliğin ortasında kalan aktörlere çevirirken, filmin dili kadrajın farklı yerlerine odaklanan bir gözü andırıyor. Filistin’de yaşamanın dehşetinden yorumsuz ve diyalogsuz bir kesit sunan film, işgalin nasıl bir anda ortaya çıktığını ve gerilimini gözlemlediği gibi izleyicisini Filistin halkının direncine de şahit ediyor. Dünya prömiyerini yaptığı önemli belgesel festivali CPH:Dox’ta Yeni Bakış Ödülü’nü kazanan film, 2025 Reykjavik Film Festivali’nden de mansiyonla döndü. The short documentary Ramallah, Palestine, December 2018, consists of a single 10-minute shot focusing on the tension between Palestinians and Israeli soldiers illegally occupying their land in Ramallah, West Bank. Belgian director Juliette Le Monnyer, who made her debut with Ramallah, Palestine, December 2018, edits this single shot during filming. As she turns her camera on the actors caught in the middle of the tension, like a witness to the events, the film's language resembles an eye focused on different parts of the frame. Offering an uncommented and dialogue-free glimpse into the horror of living in Palestine, the film observes how the occupation suddenly emerged and its tension, while also making the viewer witness the resistance of the Palestinian people. The film, which won the New Vision Award at the important documentary festival CPH:Dox, where it had its world premiere, also received an honorable mention at the 2025 Reykjavik Film Festival. — — — — — — Sıtav - Dilan Toftik Sîtav, Diyarbakır’ın Sur ilçesinde yaşayan iki kız kardeşe odaklanıyor. Fotoğraf ve videoya meraklı Berivan, yaşamlarını kayıt altına alırken, kız kardeşi Helin vaktini Nokê ismindeki kedisiyle geçiryor. Sur’daki abluka nedeniyle halk göç etmeye başlamışken, Berivan ve Helin’in babalarına yemek götürdükleri bir gün Helin’in kedisi kaybolur. Kedinin kaybolması iki kardeş arasında gerilim yaratır. Berivan hem Sur’dan ayrılmak zorunda kalmanın ve büyümenin getirdiği değişimlerle baş etmeye çalışır. Diğer yandan yaptığı kayıtlarla hafızasına da sahip çıkar. Dilan Toftik, ilk kısa metrajlı filmi Sîtav’da Sur’da gezinen kamerasıyla iki kız kardeşin hikâyesiyle izleyiciyi Türkiye siyasal tarihinin yakın döneminden çok yönlü bir tanıklığa davet ediyor. Sîtav focuses on two sisters living in the Sur district of Diyarbakır. Berivan, who is interested in photography and video, records their lives, while her sister Helin spends her time with her cat named Nokê. As the people begin to migrate due to the siege in Sur, one day when Berivan and Helin are bringing food to their father, Helin's cat goes missing. The cat's disappearance creates tension between the two sisters. Berivan struggles to cope with having to leave Sur and the changes that come with growing up. On the other hand, she preserves her memories through her recordings. In her first short film, Sîtav, Dilan Toftik invites the audience to a multifaceted witnessing of Türkiye's recent political history through the story of two sisters, captured by her camera wandering through Sur. — — — — — — Vesikalık / Portrait - Farzam Tabibi İran yapımı kısa film Vesikalık bir fotoğraf stüdyosunda geçiyor. Mahkemeye çıkmadan önce fotoğrafçı suçlanan kadının “masum” gözüktüğü bir vesikalık çekmeye çalışır. Bu çaba fotoğrafçı ile kadın arasında bir gerilime yol açarken bir süre sonra roller değişmeye başlar ve ikili arasında bir yüzleşme yaşanmaya başlar.  Yönetmen Farzam Tabibi, tek mekanda ve iki oyuncu arasında geçen filminde, İran toplumunda suç ile suçlu ve özellikle de kadınların toplumdaki konumunu sorgulayan bir filme imza atıyor. The Iranian short film takes place in an ID photo studio. Before going to court, the photographer tries to take an ID photo of the accused woman that makes her look “innocent.” This effort creates tension between the photographer and the woman, but after a while, the roles begin to shift and a confrontation develops between the two.  In a film set in a single location and featuring two actors, director Farzam Tabibi questions the notion of crime and criminals in Iranian society, and in particular, the position of women in society. — — — — — — Yasak / The Ban - Roisin Agnew Kuzey İrlanda ile Birleşik Krallık arasındaki çatışmaların sertleştiği 1980’lerin sonlarında Margaret Thatcher hükümeti absürd bir kanunu hızla çıkarır: İrlanda Cumhuriyet Ordusu (IRA) ile bağlantılı olduğu kişilerin seslerine ulusal yayınlarda yer verilmeyecek, böylece “teröristler” oksijensiz bırakılacaktır. Kanunun bir açığını bulan basın, açıklamalara dublaj yapmaları için profesyonel seslendirmeye başvurur. Oyuncuların bazen günde defalarca BBC’ye geldiği ve hızlı ulaşılmak için çağrı cihazı aldığı dönemi konu alan Yasak, tanıklıklar, arşiv görüntüleri ve Gerry Adams ve Stephen Rea’nın da aralarında olduğu dönemin önemli insanlarıyla görüşmelere yer veriyor. Roisin Agnew, kısa film dalında BAFTA adayı olan ve IDFA, CPH: DOX gibi önemli festivallerde izleyiciyle buluşan kısa belgeselinde konuya sırf bir arşiv belgesi değil, günümüzdeki siyasal ve hukuki atmosfere karşı bir uyarı da olarak yaklaşıyor. In the late 1980s, as tensions escalated between Northern Ireland and the United Kingdom, Margaret Thatcher's government swiftly enacted an absurd law: individuals associated with the Irish Republican Army (IRA) would be banned from appearing on national broadcasts, thereby “depriving terrorists of oxygen.” Finding a loophole in the law, the press turned to professional voice actors to dub statements. The film, titled Forbidden, covers a period when actors visited the BBC multiple times a day at times, and used pagers for quick access. It features testimonies, archival footage, and interviews with key figures of the era, including Gerry Adams and Stephen Rea.  Roisin Agnew approaches the subject in her short documentary, which was nominated for a BAFTA in the short film category and screened at major festivals such as IDFA and CPH: DOX, not merely as an archival document but also as a warning against the current political and legal climate.